Μέσα στην ακαταστασία μου ανακαλύπτω ένα ξεχασμένο κείμενο, το οποίο έχει γραφτεί στις 16/4/2022 και το οποίο όμως λόγω των ιστορικών στοιχείων που περιέχει είναι πάντοτε επίκαιρο. Αναφέρεται στη… χρόνια νόσο μας, τη διχόνοια, η οποία είναι διαχρονική! Πάμε λοιπόν!
Είναι παραμονή της Κυριακής των Βαΐων[1]. Αύριο λοιπόν, «τρώνε ψάρι και κολιό», κι εγώ, ευτυχώς, «πρόκανα»[2] τους κολιούς στη λαϊκή αγορά από όπου μόλις επέστρεψα! Τακτοποιώντας λοιπόν τα χαρτιά μου (προσπαθώ, αλλά ποτέ δεν τα κατάφερα τελείως) βρίσκω μεταξύ άλλων και κάποια ιστορικά ντοκουμέντα, που ομολογουμένως, δεν θυμάμαι ποιος μου τα έδωσε, γνωρίζοντας ασφαλώς το μεγάλο… κουσούρι μου. Την αγάπη μου προς την ιστορία μας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Στην πρώτη σελίδα αυτών των ντοκουμέντων και κάτω από τον τίτλο[3] «ΕΛΛΑΣ το μεγαλείο σου: ΠΕΘΑΝΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ 500 ΚΑΙ 322 π.Χ.», πολλά ονόματα επιφανών προγόνων μας, οι οποίοι διέπρεψαν σε διάφορους τομείς, εδόξασαν την Ελλάδα μας και σε ανταμοιβή, πέθαναν ατιμασμένοι και δυστυχισμένοι, άλλος στη φυλακή, άλλος στην εξορία, άλλος ατιμάσθηκε (κατηγορήθηκε και αναγκάσθηκε να παραιτηθεί)[4] και άλλοι πήραν δηλητήριο!… Αντιγράφω συνοπτικά τον κατάλογο των αρχαίων ημών προγόνων οι οποίοι… έζησαν ένδοξα και πέθαναν ένδοξα, παρακαλώντας και προκαλώντας τους αναγνώστες μου να μας… μορφώσουν (αν γνωρίζουν) για τα αίτια της ταλαιπωρίας των, διότι οι γνώσει μου είναι περιορισμένες. Αντιγράφω λοιπόν:
«Πυθαγόρας 500 π.Χ. ετών 80 στην εξορία από πείνα
Μιλτιάδης 489 π.Χ. ετών 65 στη φυλακή
Αριστείδης 468 π.Χ. ετών 72 στην εξορία από πείνα
Θεμιστοκλής 461 π.Χ. ετών 66 στην εξορία
Αισχύλος 456 π.Χ. ετών 69 στην εξορία
Περικλής 429 π.Χ. ετών 66 παραιτήθηκε λόγω κατηγορίας
Φειδίας 429 π.Χ. ετών 66 στη φυλακή
Αναξαγόρας 428 π.Χ. ετών 72 στην εξορία
Ηρόδοτος 429 π.Χ. ετών 59 στην εξορία
Ικτίνος 420 π.Χ. ετών στην εξορία
Σοφοκλής 406 π.Χ. ετών 90 στην εξορία από πείνα
Ευριπίδης 406 π.Χ. ετών 74 στην εξορία
Αλκιβιάδης 404 π.Χ. ετών 48 στην εξορία
Σωκράτης 399 π.Χ. ετών 71 ήπιε το κώνειο
Θουκυδίδης 396 π.Χ. ετών 64 στην εξορία
Αριστοφάνης 385 π.Χ. ετών 61 στην εξορία από πείνα
Πλάτων 347 π.Χ. ετών 80 στην εξορία
Ισοκράτης 338 π.Χ. ετών 99 στην εξορία
Δημοσθένης 322 π.Χ. ετών 62 ήπιε δηλητήριο
Αιτία θανάτου: ο φθόνος και η αχαριστία των Ελλήνων.»
Τελειώνοντας με την αντιγραφή των ονομάτων των 19 επιφανών προγόνων μας, διερωτώμαι πόσοι άλλοι μη επιφανείς, μη διάσημοι, μη σοφοί (!!!) πήγαν… άδικα, όχι από δικαστικές πλάνες, αλλά από τον φθόνο των συγχρόνων τους!
Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας τα 19 ονόματα διαπιστώνω ότι μόνο την ιστορία του Σωκράτη που ήπιε το κώνειο γνωρίζω (κάπως). Ίσως για ένα-δύο ονόματα ακόμα να γνωρίζω κάτι. Εκείνο που δεν γνωρίζω καθόλου είναι η εμπλοκή του Φειδία και του Ικτίνου σε… σκάνδαλα. Για ποιο πράγμα κατηγορήθηκαν, για ποιο πράγμα φυλακίστηκαν (Φειδίας) ή πέθαναν στην εξορία;
Ίσως στα σχολεία που φοιτήσαμε (από τα Δημοτικά έως τα Πανεπιστήμια) πρέπει (έπρεπε) να μας έκαναν κάποια μνεία γι’αυτά τα θέματα για να μην επαναλαμβάνομε κι εμείς τα ίδια, που δυστυχώς επαναλαμβάνονται ιδιαιτέρως μεταξύ των «φωτισμένων» πολιτικών μας. Όλες οι σύγχρονες αποτυχίες μας (βλ. Μικρασιατική Καταστροφή, Κύπρος κλπ.) στη διχόνοια οφείλονται!
Τελειώνοντας θα παρακαλούσα να βρεθεί κάποιος (έστω ένας!) από τους αναγνώστες μου να μας φώτιζε λίγο με τις γνώσεις του απαντώντας έστω για έναν από τους αδικοχαμένους προγόνους μας, π.χ. ξεκινώντας από την αρχή. Γιατί ο Πυθαγόρας το 500 π.Χ. και σε ηλικία 80 ετών πέθανε στην εξορία από πείνα; Ή γιατί ο Δημοσθένης το 322 π.Χ. σε ηλικία 62 ετών πήρε δηλητήριο; Αυτοκτόνησε ή τον ανάγκασαν να το πιει; Γιατί; γιατί; κλπ. κλπ.
Μεγαλώνοντας (πέρασα τα 80 χρόνια ζωής) διαπιστώνω ότι παρά τα τέσσερα (4) πανεπιστήμια που φοίτησα επί σειρά ετών (όχι για μια ημέρα), είμαι… αγράμματος! Αυτό το «γηράσκω αεί διδασκόμενος» των προγόνων μας, δεν έχει όριο, δεν έχει τέλος. Κάθε ημέρα μαθαίνω κάτι!…
Αδέλφια, αγνοήστε αυτούς που μας διδάσκουν τη διχόνοια, είτε άτομα είναι, είτε Κράτη. Βέβαια υπάρχει και το «εάν επιδιώκεις την ειρήνη, προετοιμάσου για τον πόλεμο», δηλαδή εξοπλίσου καλώς! Κάπως πρέπει να… επιβιώσουν και οι βιομηχανίες όπλων!…
Στον ίδιο φάκελο (ντοσιέ) που μου έδωσε ο άνθρωπος-δωρητής[5] των κειμένων, υπάρχει και μια εκτεταμένη (4σέλιδη) επιστολή του αειμνήστου Γ.Α. Βλάχου προς τον Αδόλφο Χίτλερ με ημερομηνία 8/3/1941 για την οποία θα επανέλθω εν ευθέτω χρόνω, και μια συλλογή ποιημάτων του Γεωργίου Στρατήγη (Σπετσιώτη ποιητή 1859-1938), ο οποίος μεταξύ των άλλων ποιημάτων του έχει γράψει και το γνωστό και πολύ συγκινητικό ποίημα «Ματρόζος», όπου περιγράφει τη συνάντηση σε προχωρημένη ηλικία των δύο συνεργατών Κανάρη-Ματρόζου.
Δεν ξαναγράφω το ποίημα για δύο λόγους. Πρώτον, είναι μακροσκελές και δεύτερον είναι πολύ συγκινητικό!… Προτιμώ να τελειώσω το κείμενό μου με ένα μικρό ποιηματάκι, το οποίο μου θυμίζει τις ακρογιαλιές της πατρίδας μου της Χίου. Τίλος: «ΤΡΟΜΠΑΜΑΡΙΝΑ»[6].
«Απ’τα κοχύλια του γιαλού που λάμπουνε σαν κρίνα
μυριόπλουμα στην αμμουδιά, φιλάω σαν θησαυρό,
μαργαριτάρι ατίμητο και μια τρομπαμαρίνα,
που κολυμπώντας έτυχε στους βράχους σαν να βρω.
Μ’αυτήν οι καπετάνιοι σου μιλούσαν στους ναυμάχους,
στην κάτζα, στο τρακάρισμα, στης μάχης τον καπνό,
μ’αυτήν κι εγώ καμιά φορά στους έρημούς σου βράχους
απ’τον αιώνιο ύπνο τους θαρρώ πως τους ξυπνώ.»
Γράφοντας και αντιγράφοντας τα πιο πάνω κείμενα έτυχε να βρω και τα στοιχεία του ανθρώπου που με… εφοδιάζει με γνώσεις, τον οποίο ευχαριστώ και του αφιερώνω το άρθρο μου.
Τελειώνοντας, πρέπει να ερμηνεύσω και τον «ημιτελή» τίτλο του κειμένου. Όλοι γνωρίζουμε ότι η «αργία είναι μήτηρ πάσης κακίας»! Μήπως όμως κάποιες φορές – σπανίως βέβαια – παράγει και «καλό»; Μήπως, επαναλαμβάνω, μήπως;
Ευχόμενος σε ΟΛΟΥΣ και ΟΛΕΣ «Καλή Ανάσταση» (παρά το γεγονός ότι το κείμενο θα δημοσιευθεί μετά το Πάσχα) αναχωρώ για την πατρίδα μου τη Χίο, για τον… «ρουκετοπόλεμο»!
Πάντα με
Χριστιανική ΑΓΑΠΗ,
Αναστ. Ι. Τριπολίτης
Ιατρός
Υ.Γ.: Δεν πρόλαβα να τελειώσω το κείμενό μου και διαβάζω στον Ημερήσιο Τύπο, για τη ΔΙΧΟΝΟΙΑ στην Κυπριακή Εκκλησία. Η διχόνοια μεταξύ των Πατριαρχείων – κυρίως μεταξύ Μόσχας-Κωνσταντινούπολης – μας είναι ήδη γνωστή!…
[1] Επαναλαμβάνω, το κείμενο ξεχάστηκε κάπου και δημοσιεύεται… ετεροχρονισμένα! Συγχωρήστε με!…
[2] Έκφραση του αείμνηστου Φλωράκη!…
[3] Πιστή αντιγραφή.
[4] Ο Περικλής αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 429 π.Χ. λόγω κατηγορίας, και ήταν μόλις 66 ετών!
[5] Λόγω ηλικίας, ξεχνώ πρόσφατα γεγονότα, μεταξύ αυτών και τα στοιχεία του ανθρώπου που μου χάρισε τα πιο πάνω κείμενα!…
[6] Η Τρομπαμαρίνα είναι ένα μεγάλο κοχύλι που αν φυσήξεις μέσα του κάνει έναν χαρακτηριστικό θόρυβο (ήχο).
